Een vlinder overleefde eens de winter.
Op het einde van een zeer warme zomer,
had zij zich verborgen op een zolder
van een oud huis.
Toen er nog sneeuw op de weilanden lag,
maar het ook steeds warmer werd,
kwam de vlinder te voorschijn.
‘Kijk,’ zeiden de mensen, ‘een vlinder.’
Ze voelden weer de hoop
dat de lente gauw zal komen,
dat de oorlog voorbij zal gaan,
dat alles open zal bloeien,
dat er weer een betere tijd zal komen.
‘Wie is die vlinder?’ vroeg iemand.
‘Zij is het verlangen in iedere mens,
de hoop die ons gaande houdt,
de hoop die ons verwarmt,’
antwoordde de eerste zachte bries.
–
Marinus van den Berg
In moeilijke tijden is het lastig om hoop te houden in de toekomst.
Maar hoop is nu juist wat ons door die onzekere tijden heen helpt. In hoop zit per definitie een perspectief, een doel, iets om naar uit te kijken. Noem het de overkant.
Hoop is daarmee ook wat ons naar die overkant brengt. Omdat we erop vertrouwen dat het goedkomt, want als je de hoop verliest, verlies je een kracht die je gaande kan houden.
–
Ik wens u van harte een hoopvol voorjaar toe!
Lammie In ’t Veld
Commissie Identiteit en Zingeving